خرقه مارا بدر دوزنده هست
ورنه ما را خود برهنه تر بهست
اگر کلام به گلایه بگشایم کار کارستانی نکرده ام و اگر زبان به دهان بگیرم گویی پنبه در گوش و کافور برچشمانم گذاشته ام به هر حال بی هیچ مقدمه ای مینویسم که برای دولت و حکومت یک کشور فخری و فضیلتی نیست که هنرمندان و اندیشمندانش ، مرعوب و مظلوم ، به جرم ابراز آرا خود ، به وسیله ها و طریق های مختلف تهدید و تفتیش و فیلتر شوند ، و از اظهار سرمایه های فکری و هنری خود حتی در صفحه ای مجازی و البته خصوصی نیز محروم باشند . ودر عوض مشتی ناشسته روی ناسزاگو ، تازیانه ی منزوی نمودن به دست بگیرند و دانش و دادگری را به مسخره گیرند و آبروی هنر این ملک و ملت راببرند ، و با تکیه بر رای و ذوق نافرهیخته ی خود ، عوام را رام خود بخواهند ، و عرصه را بر هنر و اندیشه ی جدی تنگ و دشوار کنند ، وبا فرمان گرفتن از محرکان و فصل الخطاب گویان بی خطابه که مردم را میکروب می خوانند و علوم انسانی و هنر را مسیر الحاد معرفی می نمایند ، نه مصلحت ملک را پاس دارند نه صلاح ملت را ، اینان در راه هتک حرمت و ترور شخصیت افراد ، که برایشان به مثابه بازی و سرگرمی است ، بی آنکه خود بفهمند ، هتک حرمت فرهنگ و هنر و اندیشه ی این مرزو بوم را هدف گرفته اند ، و از سر حسادت و جهالت و همچنین از روی عناد چهره ی مطبوع روشنگری را در نظر بیرونیان و آیندگان زشت و مخدوش می کنند ، فیلتر شدن وبلاگ شخصی دکتر سید مهدی موسوی که حریم خصوصی ایشان بوده و نشان دهنده ی گوشه ای از این جهالت است نه تنها باعث دل سردی اهالی شعر و غزل پسانوگرا در ایران نمی شود بلکه این طایفه ی نه چندان کوچک را امیدوار به آینده و دلگرم به اهمیت حرکت تازه ای که اکنون یک دهه ادبیات ایران را فرا گرفته است خواهد کرد ، وهمچنان فیلتر شدن وبلاگ ترانه علیدوستی این بازیگر توانای سینمای ایران نه تنها باعث پایان دادن به حضور پر رنگش در سینمای ایران نخواهد شد بلکه رنگین کمان دیگر گونه گی اندیشه و بازی وی را وسیع تر لایه لایه تر خواهد کرد . همچنان چه کسانی اند که بتوانند با هک کردن سایت خانه ی سینمای ایران ، ایران را از داشتن سینمایی مستقل و آزاد محروم نمایند ، اینها تنها گوشه ای از شیوه ی نا مرضیه ی غوغائیان حکومتی است در مبارزه با آنچه که هیچ مبارزه ای نمی تواند شکستش دهد ، چه بسا نام بلند و چهره ی مطبوع کسانی که سایت ها و وبلاگ ها و یادداشت هایشان دچار فتنه ی فیلتر حکومت ولایت فقیه می شود ، بعد از آن بلند تر ، مطبوع تر ، و پر آوازه تر خواهد شد و این همان چیزی است که می توانیم دستاوردی بزرگ بخوانیمش . اما این مهم باعث نخواهد شد که اینجانب از بیدادی که بر آبرو و فضیلت و فرهنگ و هنر پر توان این کشور می رود و اخلالی که در شعور فرهنگی این قوم می شود و اهتمام نا مقدسی که در تحریف حقیقت و تقدیس قهر و خشونت صورت می گیرد و بنای کجی که در روابط علمی انسانی بالا می رود و تحقیر و توهینی که بر پایه های عناد و فقه نسبت به دانش و هنر روا داشته می شود ، سکوت کنم . بنده این حرکات را محکوم نموده و از آن اعلام بیزاری می نمایم .
حامد داراب
تهران آبان 1389